یادداشت طلبگی | پشت پرده بیماری ها

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، انسان در دنیا یعنی زندانی نوسان بلا. آفتاب رنج و سختی بی تبصره بر همه انسان‌ها می تابد گاه رگه های تند و عصبی و گاه رگه های ملایم آن بر تن خاکی انسان تازیانه می زند. پس ناگزیر یا رگه های آفتاب سختی ها را تحمل کرد یا اقدامی برای دفع آن شود.

انسان تمام نمای سختی ها

ما انسان را برای رنج و سختی آفریدیم. (تکویر آیه ۴)

اینجا خبری از راحتی و آسایش مطلق نیست. چرا این گونه نباشد در حالی که از همان دوران کودکی تا مرحله سخت پیری، بسته مشقت ها و بیماری ها تقدیم انسان گشته تا در عرصه عمل آزموده شود و معلوم گردد چه کسی همچون فولاد آبدیده پایدار است.  

انسان در آینه تشبیه

جسم و تن انسان همچون زمین زراعی خصوصیات منحصر به فرد خود را دارد از این رو اقسام آن چنین است:

الف: زمینی که بایر است مَثَل جسمی که در بدو تولد نارسایی دارد.

ب: زمین پر محصولی که در اثر سوء نگه داری بی رمق گشته است نظیر تندرستی که از حوادث گوناگون یا عدم مراعات بهداشت بیمار شده است.

ج: زمین مستعدی روش های نوین او را به حاصلخیزی رسانده است همانند تن بیماری که با پیگیری درمانی بهبود یافت.

د: زمین مستعدی که برای باروری آن قدمی برداشته نشده است مَثَل جسمی است که برای درمان، اقدامی نمی کند.

این موارد زائیده طبیعت است؛ باید کمربند جنبش و تحرک و تلاش و واکنش را محکم بست تا به عرضه پر محصولی رسید اما لازمه حاصلخیزی رنج است، سختی است. مزه طبیعت چنین است با کاملی و ناقصی و شیرینی و تلخی و با شوری و تندی رخدادها، معنایش تام می شود، همانگونه اگر بیماری و تهی دستی و مرگ نبود معنای انسان کامل نمی شد.

پس پرده چه می گذرد؟

به نظر می رسد سخت ترین سختی ها، بیماری است و از نوع صعب العلاج بر سخت ترین آن می افزاید. به راستی منشأ بیماری ها از کجاست؟

در پاسخ می توان گفت بارزترین مؤلفه بیماری ها عوامل طبیعی است:

الف: وراثت

مرد و زنی که گروه خونی آنها با یکدیگر مطابقت نمی کند و با این حال ازدواج می کنند قطعا محصول آنها فرزندی تالاسمی خواهد بود و این فرزند محکوم طبیعت است.

ب: انتقال میکروب

وقتی بهداشت را نادیده می گیرد و با حیوانات هم‌خوراک می شود، مواد غذایی را نشسته مصرف می کند بی تردید دروازه قلعه بدن، به روی انواع و اقسام میکروب ها باز خواهد شد و شکست جبران ناپذیری می خورد.

بزرگان اسلام از رهگذر تاثیرات طبیعت بر جسم و تن، فراورده های پرورش و تکامل به ارمغان آورده اند. پیشوای ششم در باب حکمت بیماری ها چنین فرمود: بیماری ها بر چند گونه هستند، بیماری امتحانی، بیماری کیفری و بیماری مقدمه مرگ.

الف: بیماری امتحانی که جنبه پرورش و بیدار کردن از خواب عمیق غفلت دارد.

1.جنبه تربیتی: انسان خود را همیشه در باغ سر سبز تندرستی ببیند و طعم بیماری را نچشد دیگر خود را ناقص و محتاج نمی داند و رفته رفته سایه ظلمت من فرد کاملی هستم  و بیماری ها و آفت ها حریف جسم و تنم نمی شود بر عقل او چیره می شود و از رؤیت نور هدایت محروم می شود.

2.جنبه هوشیاری: هوشیاری خطاکاران؛ این نوع بیماری حکم متنبه ساختن گنهکار از افتادن در چاه ناپاکی و آلودگی ها را اجرا می کند. همچنین بیماری هایی برای هوشیاری نیکوکاران اختصاص دارد آن هم برای خالص گردانیدن آنها از گناهان از دست رفته و رساندن آنها به افق رفیع بهشتی.

ب: بیماری کیفری:

ابتلاء به بیماری می تواند بازتاب ارتکاب برخی از گناهان است. اگر بیمار، مومن باشد بیماری وسیله تطهیر و برای کافر در دنیا، مقدمه تنبیه برای عذاب آخرت است.

ج: بیماری مقدمه مرگ

در اثر اختلال سیستم بدن دچار بیماری می شود و نشان از مرگ و پایان عمر خواهد بود.

حکایت

گویند پسرک نوجوان نابینایی کنار رودخانه صدای گرم و پر جنب و جوش بازی هم سن و سال خود را می شنید. در دل خود گفت: خدایا مگر مرتکب چه گناهی شدم که نعمت بینایی رو از من دریغ کردی؟ در همین نجوا با پرودگار خود بود که به طور معجزه آسایی نور بصرش تقویت گشت و پسرک بینا شد و دنیای تازه را دید و بازی با بچه ها را آغاز کرد. بعد از گذشت مدتی در مسیر آب دوستان خود خُرده شیشه می ریخت و پاهای آنها خونی می شد. بچه ها دعا کردند: خدایا او را دو مرتبه نابینا کن تا از گرند آزار و اذیت هایش نفس راحتی بکشیم.

دیری نپاید که از نو «کوری» گریبان گیر او شد./۸۴۱/پ۲۰۰/س

سید تقی نوری، مبلغ دینی